พอล แฮร์ริส: เราคงไปไกลเกินไปแล้ว เพราะฉันคิดว่าถ้าคุณดู โดยเฉพาะในสหรัฐอเมริกา จะมีความหมกมุ่นอยู่กับความเป็นไปได้ที่การเล่นแกล้งทำเป็นของเด็กเล็กเป็นลางสังหรณ์ของความคิดสร้างสรรค์ในภายหลัง ดังนั้นจึงมีความกังวลอย่างมากเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในโรงเรียนอนุบาล ขอบเขตที่หลักสูตรวิชาการมากขึ้นกำลังจำกัดเวลาที่เด็กสามารถใช้ในการเล่นสมมติ และที่น่าสะเทือนใจที่สุด ความหมายคือเรากำลังเลี้ยงดูเด็กรุ่นๆ หนึ่งที่น่าเบื่อซึ่งขาด จินตนาการเพราะโอกาสในการเล่นของพวกเขามีจำกัดตั้งแต่เด็กปฐมวัย มุมมองนั้นผมมักจะคิดว่าเป็นมุมมองที่โรแมนติกตามจินตนาการของเด็ก และฉันคิดว่ามีปัญหากับมุมมองนั้นเช่นเดียวกับมุมมองเชิงลบ