การตรวจทางภาพรังสีมีหลายวิธี โดยภาพถ่ายรังสี (Plain Radiography) จะเห็นการเปลี่ยนแปลงของข้อในผู้ป่วยที่โรคดำเนินมาระยะเวลาหนึ่งแล้ว การตรวจด้วยคลื่นเสียงความถี่สูง (Ultrasound) และการตรวจด้วยคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า (Magnetic Resonance Imaging MRI) มีความไวกว่าภาพถ่ายรังสี และสามารถตรวจพบการอักเสบได้ในระยะแรกที่การตรวจร่างกายยังไม่ชัดเจน โดยแพทย์จะเป็นผู้พิจารณาเลือกการตรวจที่เหมาะสม การรักษาโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ นั้นมีเป้าหมายให้โรคสงบ ไม่มีอาการปวดบวมข้อ สามารถใช้ข้อทำกิจวัตรต่างๆ ได้ หยุดการทำลายข้อและยับยั้งข้อพิการผิดรูป โดยยิ่งรักษาให้โรคสงบได้เร็วเท่าใดยิ่งส่งผลดีต่อผู้ป่วยมากขึ้น การรักษาโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ โดยการใช้ยา เป็นการรักษาหลักของโรค ประกอบด้วยยาต้านรูมาติกที่ปรับเปลี่ยนการดำเนินโรค (Disease Modifying Antirheumatic Drugs DMARDs) ซึ่งเป็นยามาตรฐานควรใช้ยาตั้งแต่ระยะแรกของโรคและปรับเปลี่ยนตามความเหมาะสมของผู้ป่วยแต่ละราย มักต้องใช้ยานี้ต่อเนื่องเป็นระยะเวลานานเพื่อควบคุมโรคไม่ให้กำเริบใหม่ โดยขณะที่โรคยังไม่สงบแพทย์จะพิจารณาใช้ร่วมกับยาต้านการอักเสบ ได้แก่ ยาต้านอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ (Non-Steroidal Anti-Inflammatory Drugs NSAIDs), ยาสเตียรอยด์ ซึ่งจะค่อยๆ ลดขนาดยาลงเมื่ออาการดีขึ้นจนกระทั่งหยุดยากลุ่มนี้ได้