สนธิสัญญาลาเตรันหรือที่เรียกว่าสนธิสัญญาลาเตรัน พ.ศ. 2472สนธิสัญญา (มีผลตั้งแต่วันที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2472 ถึง 3 มิถุนายน พ.ศ. 2528) ระหว่างอิตาลีและวาติกัน ได้รับการลงนามโดยเบนิโต มุสโสลินีสำหรับรัฐบาลอิตาลีและโดยคาร์ดินัลเลขาธิการแห่งรัฐPietro Gasparriสำหรับตำแหน่งสันตะปาปาและได้รับการยืนยันโดยรัฐธรรมนูญอิตาลีปี 1948 สนธิสัญญาลาเตรัน เมื่อให้สัตยาบันในสนธิสัญญาลาเตรัน พระสันตะปาปาได้รับรองรัฐของอิตาลี โดยมีกรุงโรมเป็นเมืองหลวง อิตาลีกลับยอมรับอำนาจอธิปไตย ของสันตะปาปา เหนือนครรัฐวาติกัน มีพื้นที่เพียง 44 เฮกตาร์ (109 เอเคอร์) และได้รับเอกราชอย่างเต็มที่สำหรับสมเด็จพระสันตะปาปา มีการตกลงร่วมกันในมาตรการเพิ่มเติมหลายประการ